NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُؤَمَّلُ
بْنُ
الْفَضْلِ
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ
شُعَيْبِ
بْنِ شَابُورَ
عَنْ يَحْيَى
بْنِ
الْحَارِثِ
عَنْ الْقَاسِمِ
عَنْ أَبِي
أُمَامَةَ
عَنْ رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
أَنَّهُ قَالَ
مَنْ أَحَبَّ
لِلَّهِ
وَأَبْغَضَ
لِلَّهِ
وَأَعْطَى
لِلَّهِ
وَمَنَعَ
لِلَّهِ فَقَدْ
اسْتَكْمَلَ
الْإِيمَانَ
Ebu Ümame'den (rivayet
edildiğine göre) Rasûlullah (s.a.v.) (şöyle) buyurmuştur:
"Kim (sevdiğini)
Allah (rızası) için sever, (verdiğini) Allah (rızası İçin ) verir, (vermediğini
de) Allah (rızası için) vermezse, imanı (nı) kemale erdirmiş olur."
İzah:
Bu hadis-i şerif
"ameller imanın bir cüzü değil îmanı kemale erdiren sebeplerdir. Ve iman
bu gibi sebepler sayesinde artar, bu gibi sebepler bulunmayınca da
zayıflar" diyen ehl-i sünnet alimlerinin delilidir.